Patron Szkoły

Do najwybitniejszych dzieł literackich Stanisława Staszica należą:

• „Uwagi nad życiem Jana Zamoyskiego” (1787),
• „Przestrogi dla Polski” (1790),
• „O ziemiorództwie Karpatów i innych gór i równin Polski” (1815),
• „O ziemorództwie gór dawnej Sarmacji, potem Polski” (1805)
• „Ród ludzki”” (1819-20).

Ponadto przetłumaczył on wiele książek jak choćby „Epoki natury” Buffona. Staszic był w Warszawie postacią bardzo popularną, bohaterem licznych anegdot. Dzięki Jego staraniom i hojnie ofiarowanym funduszom wzniesione zostały do dziś istniejące: Pałac Staszica oraz pomniki – Mikołaja Kopernika i ks. Józefa Poniatowskiego.
Przeznaczył również znaczne środki w swym testamencie na rzecz kilku warszawskich szpitali, na wydział lekarski Uniwersytetu Warszawskiego i Instytut Głuchoniemych oraz na budowę dla ubogich Domu Przytułku i Pracy przy ul. Wolskiej.

Ten wielki Polak otrzymał za swe dokonania order św. Stanisława I klasy. w 1815 r. i order Orła Białego w1824 r. Zmarł 20 stycznia 1826 r., a 24 stycznia odbył się jego pogrzeb będący wielką manifestacją. Jego grób znajduje się przy dawnym kościele klasztornym Ojców Kamedułów na Bielanach.

Bibliografia:

• Molik W., Stanisław Staszic, KAW, Poznań, 1980
• Wielkopolski Słownik Biograficzny, Poznań, 1983
• zdjęcie Stanisława Staszica – www.wikipedia.pl